Serious Request 2011!!!
Het was vandaag eindelijk zover!! De opening van het Glazen Huis in Leiden!! De DJ´s werden opgesloten en het kon van start gaan! Omdat ik er waarschijnlijk iedere dag wel even zal rondhangen, ga ik vanaf vandaag een dagelijks bloggie maken over de week van SR11.

Dag 1:
De opening, daar was ik echt nog nooit bij geweest. Maar dit keer werden de DJ's opgesloten door een heel speciaal iemand, namelijk Gary Lightbody (of zoiets heet hij, iets met een lichtgevend lichaam - overigens weinig van gemerkt van dat lichtgevende lichaam) de zanger van Snow Patrol!!! Dat moeten we natuurlijk zien, dus mijn moeder en ik gaan hup in het autootje en naar Leiden. Het was zeikesweer, het hagelde en regende, iedereen zette zijn paraplu op waardoor de straaltjes water daar vanaf precies in mijn nek liepen en wij niks zagen behalve paraplu's. Daarnaast was het koud en stonden we ver weg. Máár, we waren er wel!!! We stonden niet vooraan, maar dat was ook vrijwel onmogelijk. Snow Patrol zong een liedje, daarna sloot meneer lichtgevend lichaam de DJ's op en ging hij nog wat liedjes zingen. Echt heerlijk acoustisch!
Na het optreden probeerden we nog bij het glazen huis te komen om even te kijken, maar nadat we volledig platgedrukt werden gaven we het op en gingen we weer naar huis. Morgen meer!!!

Dag 2:De eerste dag voor de DJ's in het huis, en wij waren er weer hoor! Dit keer al in de middag, om 3 uur stonden we weer in Leiden! Het regende alweer, maar gelukkig was het een stuk minder druk! Je kon nu gewoon op je gemak in de buurt van het huis staan, in plaats van dat je enorm moest dringen en duwen. Wel was het koud, dus even een patatje halen. Ook vandaag was er weer een optreden, hoewel dEUS maar één nummer kwam spelen. Maar toch, best leuk!

Ladies Night

Gisteren was het 19 oktober. Dat betekende dat de dag gekomen was die we al een tijdje in ons agenda geschreven hadden als "Ladies Night". Kaylee en ik hadden deze kaartjes besteld als cadeautje voor Lynette dr verjaardag. Allemaal waren we hier nog nooit geweest, en ik was best wel benieuwd.
Op de kaartjes stond "een hapje en drankje voor tijdens de film. Vooraf een drankje, en je krijgt een goodie bag mee" Nou, dat hebben ze waar gemaakt ook!! Vooraf stonden er vele glazen bubbels die je mocht pakken. Je kon een stoelmassage krijgen, er waren armbaden, truien en nagellakken te koop waar je veel te veel voor moest betalen, en het was er vol met vrouwen! Echt vól met vrouwen!! Het was warm maar wel gezellig, het duurde even voor we naar binnen mochten maar het was wel een leuk iets om mee te maken.
Toen de zaal open ging, mochten we naar binnen. Op je stoel lag de goodie-bag, met een flesje drinken en een zak popcorn. Ik had meteen medelijden met iedereen die voor de film een bak popcorn had gekocht, want dat was dus zonde van je geld!! Maar voordat we de film konden kijken, kregen we eerst een showtje van de enige twee mannen van die avond: Wouter en zijn assistent Thomas. Die kwamen zich op een uitslovende manier nuttig maken door prijzen weg te geven. Ze trokken briefjes uit een grote kom, maar ook degene die "als eerste mijn naam roept", "als eerste gaat gillen!" etc. Dit duurt allemaal veel te lang, maar was wel grappig op zich.
De film zelf viel erg tegen, Sarah Jessica Parker is niet helemaal mijn actrice.... Ze irriteert me mateloos. En de film zelf was niet zo boeiend eigenlijk, maar echt een typische vrouwenfilm, dat wel!!
Na afloop kreeg je... NIKS! Wat een domper, haha!!! Maar we gingen naar huis met een tassie vol goodies. Leuk!

Ongesteldheid

Wat: Ongesteldheid
Bij wie: vrouwen maar soms ook bij mannen
Wanneer: Veel te vaak!
NUL STERREN!!!

Oh wacht, dit is geen recensiekoning maar gewoon een blog.... Jammer want ik had ook wel graag een keer iets nul sterren willen geven!! Ongesteldheid staat dan op nummer 1 van onderwerpen die nul sterren moeten krijgen!!!!
Waarom? Omdat je er geïrriteerd, ongemotiveerd, chagrijnig, lusteloos en ongezellig van wordt! In mijn geval hangt het ook nog eens samen met een niet te verdragen buikpijn de eerste dag en de laatste dag (nee, de logica snap ik ook niet) en met een beetje pech ook de tweede dag. Dus loop ik standaar bewapend met feminax tegen menstruatiepijn op zak, klaar om pillen te slikken zodra ik iets voel. Dit allemaal om te voorkomen dat ik kruipend en rollend over de grond thuis blijf en niks meer kan uitvoeren.
Gisteren kwam ik er ook achter dat zelfs mannen als Dan bij So You Think You Can Dance ongesteld kunnen zijn!! Dat maakt het hele idee nog wel een beetje draaglijk.... misschien.
Oke oke, 1 ster omdat het wel nuttig kan zijn als je ooit nog moeder wilt worden....

Minikunst

Mijn oom werd vorige week zaterdag 60 jaar. 60 jaar alweer! Dat was een goede reden voor een feestje, hij had ons allemaal uitgenodigd om te komen bowlen en eten, dat gebeurde nooit dus dat was best bijzonder! Ook zal hij binnenkort gaan moeten verhuizen, dus mijn tante kwam met het idee om iets van kunst te kopen voor aan zijn muur. Maar dat konden we niet zelf, dat zouden we samen met hem doen als het eenmaal zover was. Een leuk idee. En toen keken alle ogen mijn kant op..........
´Kun jij dan niet iets creatiefs maken wat we dan aan hem kunnen geven?' Ja hoor op die opmerking zat ik al te wachten! Tuurlijk, ik bedenk wel wat! Maar wat in godsnaam moest ik dan maken?
Gelukkig was daar mijn moeder met haar fantastische kooplust haha! En die kocht een pakketje van de Xenos met twee mini-ezels met mini canvas doekjes erbij! Deze schilderijtjes-in-spé zijn 6x6 cm, echt mini dus. Dat was een leuk idee! Dan zou ik een mini-schilderijtje maken dat het schilderij moet vertegenwoordigen wat wij voor hem gaan kopen.
Zo gezegd, zo gedaan. Ik pakte de schilderijtjes en mijn verf, en hopla! 10 minuten later stond er een ezeltje met een mini-tafereeltje van een weiland met boompjes. Mijn moeder vond hem geweldig en wilde er zelf ook een! Maar dan met een bootje! Dus oke, ik pak mijn overgebleven verf en met een klein beetje research naar bootjes (kostte meer tijd dan het schilderen) stond er snel een tweede ezeltje naast het ding.
Helaas, mijn tante en oom hadden inmiddels al een ander cadeau-idee (kom je lekker op tijd mee, thanks tantetje) en het kleine kunstwerk had geen nut meer.... Dit liet mijn moeder zich geen 2e keer zeggen! Meteen belandden allebei de schilderijtjes op de kast van de tv en schepte ze erover op tegen iedereen die in de buurt durfde te komen, haha!
Mijn oom en tante hadden ze inmiddels ook gezien, gevolgd door opmerkingen als "aaaaah wat práchtig, je hebt echt talent!" en nog meer van dat soort dingen. Oké! Mijn oom vond dat ik een handeltje moest beginnen in mini-kunstwerken. Kopen voor 1,20 euro voor 2 ezel+schilderijtjes, verkopen voor 3,95 euro (psychologische prijs weet je wel), dikke euro tekens verschenen al in mijn ogen!!!!!! Ga ik rijk mee worden jonge!!
Inmiddels staat er 1 bij ons op de kast en 1 bij een vriendin van mijn moeder, er volgen er vast nog meer..........

Crystal Fighters

"Ga je mee naar een concert van de Crystal Fighters?" Het eerste (en enige) wat er bij mij opkomt bij die zin is Do you wanna go to the Crystal Fighters with me, I'm going down, down, down, etc etc! Het nummer Plage is wel een lekker nummer, en het kost geen drol, dus waarom niet?
Afgelopen vrijdag was het zover: 7 oktober, Crystal Fighters in de Melkweg, Amsterdam. We (lees: Jessica en ik) lopen naar binnen en het eerste wat ons opvalt is...... wat zijn wij normaal! Dit vergeleken we uiteraard met het overige publiek wat tot dan toe binnengekomen was. En hoe meer mensen er binnen kwamen, hoe meer we daarin werden bevestigd. Hoe langer het duurde, hoe meer mij het gevoel bekroop dat misschien het overige repertoire van de Crystal Fighters niet heel erg leek op het zomerhitje Plage....
Toen de band het podium op kwam, werd dit vermoeden enigszins bevestigd. De bassist droeg geen shirt en een rare broek, maar was nog wel redelijk normaal. De drummer zag eruit als iedere gemiddelde rockbandlid, niks raars. Dan kwam er een toetsenist, die droeg een vaag wijd shirt en had lang haar, okee beetje vreemd. Maar toen kwamen de zanger en zangeres!!! Ik dacht even dat deze twee regelrecht uit mijn opleiding gerold kwamen, de zanger zag er regelrecht raar uit. Hij had een gewaad/overhemd aan wat nog het meest leek op een ochtendjas. Enig. (En vergeet de scheur niet die erin zat) Zijn haar zat vreemd in een knotje opgestoken. Op zich leek hij wel een sympathieke gozer, maar toen het concert vorderde was één ding geheel duidelijk: stuk voor stuk waren de bandleden knetterstoned!!! Oké niet allemaal, de zangeres stond er een beetje onverschillig bij, niet zo gek want ze was duidelijk gedegradeerd tot achtergrondzangeresje en stond de grootste tijd uit haar neus te vreten. En de drummer! Die had zo'n grote koptelefoon op zijn hoofd dat ik het vermoeden had dat hij gewoon naar hele andere muziek aan het luisteren was. Terecht, want het was behoorlijk.... vage muziek. Dat is een nette omschrijving. Apart. Maar dat was niet hetgene wat het meest aparte was van de avond. Het publiek ging VOLLEDIG los! Ook stuk voor stuk knetterstoned, dronken of allebei. Non-stop stonden ze te springen, allemaal volledig in hun eigen wereldje en helemaal gek van de zanger. Heet leek wel alsof ze zo erg op gingen in de muziek dat er helemaal geen wereld meer bestond buiten de zanger en zijn podium. Een beetje eng voelde het, en ik voelde me er niet helemaal in thuis. Ik had het gevoel dat ik in een of andere sekte was beland ofzo! Na veel beuken, gillen, springen en vage liedjes te hebben doorstaan, was het afgelopen. Héél apart, dat was het. Maar toen begon de echte beproeving pas! Iedereen was volledig door het lint en dat ging verder, ook na het concert! Maar wij wilden graag naar buiten.... Dit kon, met een beetje doordringen kwamen we bij de deur. Maar daar ging het fout! Het hele publiek was na 1,5 uur lang springen en uit zijn dak gaan DRIJFNAT van het zweet. Alle armen, ruggen, haren en benen waren drijfnat van het zweet. Getsie, bah, bah, bah!!!

Met de grootste moeite konden we ons door de stinkende, natte lijven naar buiten wurmen. Frisse adem!!!!!! Nog nooit ben ik zo blij geweest om weer buiten te staan, bah!
We waren het er allebei over eens:
1. We waren niet stoned genoeg (oke, helemaal niet stoned dus) om het leuk te vinden.
2. De cd's, t-shirts en andere dingen hoefden we niet te hebben.
3. We gaan nooooooit meer naar een concert van de Crystal Fighters, al was het zeer amuserend
4. De volgende keer dat iemand me vraagt of ik mee ga naar een concert, check ik eerst even youtube voordat ik ja zeg!

Ieh! Een zweetregen!!

Surfdude!

"... wij introduceren een nieuwe manier van leven." "Verslaafd voor het leven." "Je zult nooit meer hetzelfde naar de zee en de golven kijken."

Ach, dat zal wel meevallen toen ik de website van Surf and Bike doorlas en een surfles voor mij en mn zus reserveerde. Beetje overdreven wellicht?
Nou. Dit heb ik geweten!! Verslaafd voor het leven misschien niet, maar wel vol verlangen naar de zee keerden we terug van deze surfles. Het was echt geweldig!
We kwamen daar aan en liepen naar het Hawaï-achtige hutje wat we tot dan toe nog nooit hadden gezien!!! Wel die trampolines die voor het hutje zijn, die maken toch meer indruk op kinderen blijkbaar. Mijn duim was op dit moment zo groot als een dikke salami worst!! Ik was namelijk de dag ervoor gestoken door een mug. Niks bijzonders, zou je denken. Maar mijn duim vond het nodig om vervolgens flink te zwellen en ZEER pijnlijk te worden! Dus het eerste wat meneer Simon Smith, de nogal sexy surfleraar, tegen me zei was "jij bent dat meisje met die muggenbult!" Yep, dat was ik. Nadat hij mijn duim had gevoeld en mij had verzekerd dat ik hem kon ontzien, liepen we mee en trokken we de wetsuits aan. Echt een vreemd gevoel zo'n wetsuit. Stijf en koud was dat ding, en ik had het gevoel dat mijn schampere kleine cupje B werd geplet tot cup -B terwijl ieder beetje vet juist nog even extra werd benadrukt. Erg prettig, maar gelukkig zag iedereen er zo uit! Gedeelde smart is halve smart.
De surfplanken moesten dat hele pokke eind naar de zee gesjouwd worden, en daar hield het sjouwen nog niet op!! Doordat er zo'n harde wind stond, werden we door de stroming van de zee in rap tempo naar Zandvoort aan Zee gesleurd! Dus steeds moesten we het water weer uit om terug naar Langevelderslag te lopen! Ik wist niet dat er zo veel lopen kwam kijken bij surfen, weer wat geleerd.

Maar het surfen zelf.... dat was echt heel erg gaaf!!! Je moet een boel geduld hebben met jezelf en met de golven, want je wacht eigenlijk steeds op een geschikte golf. Maar als je de goede keuze hebt gemaakt, je gaat goed liggen, je peddelt goed en op het juiste moment, dan glij je zomaar een heel stuk met zo'n golf mee!! Dat gevoel is onbeschrijfbaar, en zeer verslavend!
Helaas ging het keihard regenen met een dreiging op onweer, dus moesten we het water weer uit. Daarna gingen we nog even verder en mochten we ook gaan staan als dat lukte. Nou, mij niet gezien!!!! Als ik een golf eindelijk goed heb gepakt, ga ik dit mooie, magische moment niet verpesten door te gaan staan (en eraf te vallen).

Gefeliciteerd met je verjaardag Roos, doe mij nog maar zo'n verjaardagspartijtje! Liever vandaag dan morgen!

"Nacht" van Sassem

Zo. Vanavond was de Nacht van Sassem. Hier was ik nog nooit geweest, maar ik had een beetje rond gevraagd en gehoord dat het best gezellig kon zijn. Nou, was erg benieuwd. Bovendien speelde Ravolva er, en sinds mijn onverwacht grote rauwproces na het overlijden van de cd (die het overigens nog gewoon doet alleen niet meer in mijn cd speler) was ik erop gefocust om ze live te zien om dit te compenseren. Zo gezegd, zo gedaan. Na het werken gelijk hup naar Sassem, en laat dan de nacht maar komen! Die liet nog even op zich wachten, want het was tenslotte pas kwart over 6! Het was nog niet zo druk, alleen de eindeloze stroom langs de kraampjes. De zogenaamde braderie heb ik eigenlijk niet gezien, of misschien heb ik er niet zo goed naar gekeken... Er stond een bandje te spelen waar ik de naam absoluut niet van kon achterhalen, best vermakelijk maar niet zo geweldig. Gelukkig kwam daarna al snel Ravolva, dat scheelt. Dat was erg gaaf om live te horen en zien! Helaas waren er wat technische problemen (Jaja dat zijn smoesjes om alle foutjes te verdoezelen! Haha!) waardoor het niet helemaal perfect was, maar als luisteraar maakt dat me eigenlijk weinig uit. Jammer van het tijdstip van het optreden, want het was vrij rustig en het publiek was nog niet zo gezellig.
Na Ravolva kwam er een nogal trieste poging om het publiek in beweging te krijgen met een soort aerobics en daarna yoga. Gelukkig was de vrouw die het voordeed wel tevreden over de sportieve presaties van het stilstaande publiek (GOED zo mevrouw! Zo moet het!) en gingen ze daarna snel weer weg. Nog even gekeken naar de dansjes van allemaal kleine meisjes, maar toen had ik het wel weer gezien. Na een poging om vrienden te vinden (telefoons die uit staan helpen niet om iemand te vinden in een druk dorp!) nog even langs de Hema gegaan voor een praatje, en daarna weer op de fiets naar huis want ik vond die nacht niet zo interessant meer.
Dus.... van die nacht heb ik weinig gemerkt, maar ongetwijfeld was het meesterlijk interessant en gezellig. Ofzo. Tot 10 uur. Ik heb tenminste mijn doel weer bereikt: Ravolva zien. Voor herhaling vatbaar, zeker!

Pie hoort dabij!

Nou! Om mijn nieuwe... ehm... hobby? Hoe noem je dat.... te showen op internet, maar even een bericht over TAART! Jaja! Ik was op zoek naar een leuk cadeautje voor mijn zusje, en kwam daar allemaal dingen tegen over taart decoreren. Gaaf, dacht ik! Je zal dat maar kunnen, en hoe werkt dat eigenlijk precies? Dus ik kwam dingen tegen over worskhops taart decoreren. Allemaal leuk en aardig, maar zo moeilijk leek het nou ook weer niet! Dus eigenwijs als ik ben, dacht ik dat wel zelf te kunnen! Nou, dat is dus ook gelukt. Niet perfect, maar wel leuk om te doen!
Zie hier het resultaat!!
Mijn eerste taart is een chocolade-taart met chocolademousse vulling! Het bekleden lijkt ook veel moeilijker dan het eigenlijk is... Ik was helemaal niet zo tevreden met het strikje en de roos, maar goed. Het is de eerste, dus kritiek is toegestaan!?

Mijn tweede taart was eigenlijk een soort restje van de eerste, omdat ik veel te veel had! Deze vulling is alleen anders, want de chocolademousse was op. Daarom is deze gevuld met chocopasta. Je moet toch wat. Nog een keer een poging om een strik te maken!

De derde taart volgde eigenlijk vrij snel! Dit omdat ik een recept had gevonden die me erg lekker leek, en omdat er een zomerkamp voor de deur stond. Omdat de traditie is om After Eight te eten met de leiding op kamp, kon een After Eight taart natuurlijk niet weg blijven!
Het is dan ook een chocolade taart, gevuld met After Eight creme! Yummy! Deze vind ik weer een beetje mooier geworden, en ook de bloemetjes die erop zitten waren leuk om te doen! En hij was ook nog eens erg lekker! Nou wat wil je nog meer? Volgende keer weer een mooiere!

Ga Toch Terug Naar Blijdorp!

Afgelopen vrijdag was het een beestenbende in Patronaat! Go Back To The Zoo zou optreden, maar pas nadat we een hele tijd hebben gekeken naar Ice Black Birds. Dit was zeker erg interessant, want er was genoeg te zien aan de band. De zanger bijvoorbeeld, was op zich al een apart figuur. Zijn spijkerbroek en spijkerjasje met daaronder een shirt met een Britse vlag geven hem een punk-uitstraling. Maar dat was niet het meest opvallende, zijn krampachtige manier van gitaarspelen des te meer. Hij had zijn hand in een onmogelijke houding wat op zijn minst leek op parkinson, en zijn vreemde spastische handbewegingen als hij geen gitaar speelde.
Net zo opvallend was al Mr Holmes, de bassist die zo uit de serie "Sherlock" lijkt te komen stappen, met zijn rode wollen vest en zijn bretels. De gitarist had dan weer een zwart pak aan, maar sloofde zich wel erg uit en leek een beetje (understatement) stoned te zijn.
Maar dan had je de drummer!! Deze zat in een doornormaal t-shirt met een muts op zijn hoofd en leek uit een hele andere wereld te komen!! Wij waren fan van de drummer zodra hij ons op was gevallen tussen alle andere opvallende figuren.
De muziek was apart en de drummer was leuk, was onze conclusie. Liever hadden we de zanger met vastgebonden handen gezien, want het leidde verdomd veel af!!
Maar uiteindelijk kwam toch dat waar we voor waren gekomen.... Go Back To The Zoo!! De zanger zag er iets anders uit dan ik me hem had voorgesteld en in het begin moest ik even aklimatiseren, of misschien was het de band die moest aklimatiseren... In ieder geval knalde ze voor we het wisten toch door de hele zaal, die stond te springen en keihard meezong. Het was fantastisch en super gezellig!!!
Aan het eind, tijdens het toepasselijke nummer "We Came Here To Start a War", verscheen de drummer van de eerste band (jaaa hij was er weer!) op het podium en fokte iedereen op om ook het podium te beklimmen (stoned, dat zei ik toch al!). Vervolgens ging hij vlak voor ons staan en maakte hij aanstalten om te springen. Jessica en ik bukten en beschermden onszelf voor de behoorlijke schoenmaat die ons naderde, maar de mensen achter ons hadden ook niet zo'n zin om hem te vangen dus was het een nogal mislukte stagedive.
Vervolgens klommen er een paar meisjes (die uiteraard gelijk luisterden naar de drummer) het podium op. Wij nog even met een minachtende blik, ja hoor alsof dat goed gevonden wordt, maar er bleven maar mensen het podium op stromen. Omdat wij voor dit podium stonden, hadden we de keuze: het podium op of geplet worden. Deze keuze was zeer snel gemaakt en voor we het wisten stonden we naast de zanger op het podium!! Nouja.... naast nog 20 meisjes die tussen ons en de zanger in gepropt stonden dan, maar hij was belachelijk dichtbij!! Super gaaf om zo op het podium te staan springen! Er is zelfs een foto van in de LiveXS verschenen! Helaas staan alle 20 meisjes die tussen ons en de zanger stonden er wel op, maar houdt daar de foto op...... Weer niet beroemd geworden! Maar wel een te gekke avond gehad!

IJzige koninklijkheid

Nauwelijks twee weken later en alweer sta ik in themakleding op een weekendkamp. Dit keer niet mijn eigen groep, maar bij de Welpen. Erg leuk, ik moest ijskoningin zijn. Hiervoor heb ik ook weer mijn best moeten doen met knutselen.

Gemaakt:
- Wintermantel, met blauwe binnenkant en witte, zachte buitenkant
- Witte jurk