Kip

Het leven van een vegetarier is niet altijd even makkelijk. Je krijgt iets op je bordje gegooid en je weet nooit hoe het zal smaken. Een vega-burger, ja leuk, maar waar zal dit dan weer mee volgestopt zijn? Vlees is zo veel duidelijker, als jij een burger op je bord krijgt dan weet je ja, dat smaakt naar hamburgers. Maar de ene vega-burger is de andere niet!! Erg ingewikkeld.
Vandaag heb ik een schande begaan. Er werd een zogenaamde hawaii-schnitzel op mijn bord gedeponeerd, dus ik begin die braaf op te eten. Tot ik ineens denk "dit smaakt verdacht veel naar kip!" Voor de grap gooi ik een opmerking naar mijn moeder dr hoofd "de volgende keer mag je me wel een vega-schnitzel geven he?!" En ik denk jeetje, eindelijk iets wat smaakt zoals je verwacht dat het smaakt. Komt mijn moeder aanzetten met de verpakking, met een niet veel goeds belovende blik, precies op het moment dat ik zo'n lekker smakend stukje vega-schnitzel in mijn mond stop. Ik kijk naar de verpakking en gelijk smaakt de hap me niet lekker meer. KIP!! Mijn moeder heeft per ongeluk de verkeerde in de pan gegooid! "Boeiend, je hebt er nu toch al van gegeten", zegt mijn zusje. Ja dat zal best zo zijn, maar het stukje tot-voor-kort-voor-vegetarisch-aangenomen schnitzel staart me ineens aan, alsof het stukkie kip zo van mijn bord kan springen en weg kan rennen. Jarenlang heb ik gewoon vlees gegeten, maar jeetje wat kun je je schuldig voelen over een simpel stukje kip!

Ik heb het stukje vlees overleefd tot nu toe, maar ik weet 1 ding zeker. Vannacht ga ik dromen over boze kippen, kippen die wraak komen nemen op mijn paar hapjes hawaii-schnitzel...